ΧΡΟΝΙΑ....ΠΟΛΥΧΡΩΜΑ !!!!!

Η τουρτίτσα έγινε...λίγο τσαπατσούλικια...αλλά έτσι ακριβώς όπως μου τη ζήτησε!! Δροσερή και πολύχρωμη...με ζελεδάκια που δεν λείπουν από κανένα γλυκό που αγαπά !!! 

ΛΑΖΑΝΙΑ ΜΕ ΜΟΣΧΑΡΑΚΙ ΚΟΚΚΙΝΙΣΤΟ

    Να ΄μαι κι εγώ!!! Χαμένη από παντού, σιγά σιγά επιστρέφω εκεί που αγαπάω πιο πολύ! Αυτά παθαίνεις όταν η ζωή σου αλλάζει ριζικά, με καινούργια δουλειά, καινούργιο ωράριο, καινούργιες ευθύνες και τρέξιμο, και φυσικά πολύ πολύ διάβασμα. Δικαιολογημένα λοιπόν επέστρεψα Κυριακή, μιας και είναι πλέον η μόνη μου μέρα που είναι στο ήμισυ ελεύθερη, όποτε είχα λίγο χρόνο να μπω στην κουζίνα μου, που η καημένη με έχασε κι αυτή!

 Το φαγάκι μου απλό όπως πάντα αλλά το εγγυώμαι..ΠΕΝΤΑΝΟΣΤΙΜΟ! Λαζάνια με κοκκινιστό μοσχαράκι!

Το μοσχαράκι μου είχε μείνει από την προηγούμενη εβδομάδα που το είχα φτιάξει με πουρέ και είχε μείνει αρκετό (ειδικά σαλτσούλα) και το είχα φυλάξει στην κατάψυξη. Συνταγή γιαυτό δεν σας δίνω γιατί νομίζω πως λίγο πολύ όλοι την γνωρίζουμε, κι ο καθένας μας έχει τον τρόπο του. Το μόνο που θα σας πω είναι ότι χρησιμοποιήσα περίπου 3 μερίδες κρέας, το όποιο είχα κόψει σε μικρά κομματάκια (με βοήθησε το κουζινικό μου ψαλίδι!).

Υλικά !

* 3 μερίδες κοκκινιστό μοσχαράκι

* 1 πακέτο λαζάνια

* 300 γρ. κρέμα γάλακτος 

* 150 γρ. κεφαλοτύρι

* 4 φέτες κίτρινο τυρί 

* πιπέρακι

Εκτέλεση !

Αλείφουμε το πυρεξάκι μας με λίγο λαδάκι και ρίχνουμε λίγη κρέμα γάλακτος.

Έπειτα βάζουμε μια στρώση από τα λαζάνια μας, ρίχνουμε διάσπαρτα κομματάκια από το κρέας  με αρκετή σαλτσούλα, λίγη κρέμα γάλακτος και μπόλικο κεφαλοτύρι. Το ίδιο κάνουμε για 3 ακόμη στρώσεις.

Μόλις φτάσουμε στο τελευταίο ρίχνουμε λίγη σαλτσούλα μόνο απο το κρέας, την υπόλοιπη κρέμα γάλακτος και το κεφαλοτύρι. Αλάτι δεν πρόσθεσα καθόλου γιατί είχε το κρέας μου αλλά και το τυράκι. Το έψησα για 35 λεπτά στους 180. Δέκα λεπτά πριν το βγάλω πρόσθεσα από πάνω και το κίτρινο τυράκι κι έγινε θεσπέσιο!!!

Κλείνοντας ας μου αφιερώσω και κάτι από Locomondo...!

Locomondo - Den Prolavainο

......Επιστρέφω δριμύτερη με τούρτα έκπληξη για τα γενέθλια του καλού μου...(αν δεν προλάβω να την δημοσιεύσω...κράξτε με ελεύθερα..!!) Καλό κυριακάτικο απόγευμα...!!!

ΣΟΚΟΛΑΤΕΝΙΟ ΤΙΡΑΜΙΣΟΥ

Καλό μας Φθινόπωρο ναι θα πω...... όχι φυσικά καλό χειμώνα που τελευταία το ακούω από πολλά στόματα και με νευριάζει πολύ!!Γιατί να αμφισβητούμε μια ολόκληρη εποχή....έχουμε ακόμη 3 μήνες για χειμώνα!Έλειψα αρκετό καιρό από το blogaki μου ...όπως και από την κουζίνα μου, αλλά γύρισα ανανεωμένη και με νόστιμες ιδέες!Το καλοκαιράκι τα μεσημεράκια την άραζα στην τηλεόραση όπου συχνά πετύχαινα και παρακολουθούσα την εκπομπή του αγαπημένου μου James Oliver, από τον οποίο εμπνεύστηκα κι έκανα το Σοκολατένιο μου Τιραμισού.

Ας αρχίσουμε με τα υλικά μας :

1 πακέτο μπισκότα σαβουαγιάρ

1 κούπα τσαγιού ζάχαρη

3 αυγά 

1 φλιτζανάκι του καφέ Bailys(ή άλλο λικέρ)

500 γρ. κρέμα γάλακτος (φυτική κατά προτίμηση)

250 γρ. τυρί Φιλαδέλφεια

300 γρ. σοκολάτα (γάλακτος κατά προτίμηση)

1 κούπα γάλα 

1 κουταλιά της σούπας καφέ εσπρέσο (ή και νες καφέ)

κακάο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Αρχικά μέσα σε μια κατσαρόλα μπεν μαρι χτυπάμε τα αυγά, την ζάχαρη και το λικέρ για περίπου 10 λεπτά μέχρι να πήξουν. Έπειτα ,αφού έχουμε λιώσει την μισή από την σοκολάτα μας, την προσθέτουμε και αυτή και συνεχίζουμε το ανακάτεμα για λίγο ακόμη και αποσύρουμε από την φωτιά.Σε ένα άλλο μπολ αρχίζουμε να χτυπάμε με το μίξερ την κρέμα γάλακτος μαζί με το τυρί μέχρι να γίνει μια αφράτη κρέμα (αν δεν σας αρέσει η πολύ ξινή γεύση προσθέστε και εδώ λίγη ζάχαρη).Στο τέλος ενώνουμε τα δυο μείγματα και ανακατεύουμε για να τελειοποιήσουμε την κρέμα μας.

(Το γλυκό μου εγώ το έκανα σε ένα πυρεξάκι που έχει και καπάκι για να το αποθηκεύω ευκολα στο ψυγείο, κι από κει έπαιρνα και γέμιζα τα ποτήρια...Νομίζω βολεύει πολύ!)Παίρνουμε λοιπόν τα σαβουαγιάρ και τα απλώνουμε στο ταψάκι μας. Σε μια κούπα έχουμε ανακατέψει το γάλα με τον καφέ και περιχύνουμε με ένα κουτάλι τα μπισκότα σε διάφορα σημεία (δεν βουτάω τα μπισκότα στο γάλα....παπαριάζουν!). Έπειτα απλώνουμε πάνω τους την υπόλοιπη λιωμένη σοκολάτα, αυτό το κάνουμε (ιδέα του james) και για γεύση αλλά και για να μην μαλακώσουν γρήγορα τα μπισκότα. Τέλος απλώνουμε την κρέμα μας και πασπαλίζουμε με το κακάο. Σερβίρουμε σε ποτήρι.

Σύμφωνα με τον James η αυθεντική συνταγή του τιραμισού γινόταν με μπισκότα και όχι με παντεσπάνι, και η κρέμα ήταν αρκετά ρευστή (όπως θα γίνει και η δική μας δλδ)  και όχι τόσο πηχτή όσο μιας τούρτας.

Γλυκό φθινόπωρο σε όλους...Γιατί όπως λέει και το τραγούδι...

Ένας γλυκός Σεπτέμβρης στάζει το μέλι του

.....Αφιερωμένο σε όλους..

ΨΩΜΑΚΙΑ ΜΕΛΙΤΖΑΝΑΣ

Οι μελιτζάνες είναι ένα από τα ζαρζαβατικά που πάντα ψάχνομαι πως να τα μαγειρέψω, καθώς δεν είμαστε από τους μεγάλους λάτρεις των φαγητών που είναι βασικό συστατικό. Συνήθως την προτιμώ ψητή παρά τηγανισμένη, μ' αυτή την λογική ξεκίνησα να δημιουργώ κι αυτή την συνταγή. Αρχικά έκοψα τις μελιτζάνες σε φέτες, τις έβαλα μπόλικο αλάτι και τις άφησα να στραγγίξουν σε ένα σουρωτήρι. Μετά από καμιά ωρίτσα  τις ξέπλυνα, τις έστυψα και τις έβαλα σε ένα μπολ με αρκετό ξιδάκι, λαδάκι, λιωμένο σκόρδο και πιπεράκι. Τα άφησα για λίγο να τραβήξουν όλες τις γεύσεις και τις έψησα στην γνωστή ηλεκτρική μου ψηστιέρα. Οι μελιτζάνες πήρανε μια καταπληκτική καπνιστή γεύση και σε συνδυασμό με το ξύδι....μμμμμ!!!

Για να κάνω τα ψωμάκια μου τώρα, αρχικά με ένα πιρουνάκι μαλάκωσα τις μελιτζάνες, έκοψα και πρόσθεσα δυο ντομάτες σε κυβάκια και ένα κομμάτι τυρί φέτα. Τα έκανα όλα ένα μείγμα και πρόσθεσα λίγη ρίγανη και φρέσκο βασιλικό. Πάνω σε κομμένες φέτες ψωμί έβαλα κάμποσο από το μείγμα μου και έπειτα μπήκαν για 7 λεπτάκια στο γκριλ.

Με κρύα μπυρίτσα για ένα ζεστό βραδάκι Ιουλίου....Δεν θα απογοητεύσει κανέναν!!

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΚΡΙΘΑΡΑΚΙ ΜΕ ΜΥΔΙΑ

Ένα ζεστό, γεμάτο θάλασσα και μυρωδιές, Σαββατοκύριακο του Ιουλίου έφτασε στο τέλος του. Ο ήλιος μας έκαψε αρκετά, η αλμύρα πότισε στο κορμί μας και η όρεξη μας άνοιξε όσο ποτέ!! Το φαγάκι που επέλεξα να κάνω μου βγήκε τυχαία μιας και προσωπικά δεν το χα ξανακούσει. Αφού μου φέρανε λοιπόν ολόφρεσκα μυδάκια αποφάσισα να κάνω ένα κλασικό και νόστιμο μυδοπίλαφο. Το ρύζι όμως μου είχε "σωθεί" όπως λέει κι η γιαγιά μου. Η λύση ήρθε σε ένα σακουλάκι κριθαράκι...γιατί όχι!!

Εκτέλεση: 

Πρώτο στάδιο φυσικά ήταν να καθαρίσω όσο καλύτερα μπορώ τα μύδια. Επόμενο ήταν να τσιγαρίσω ένα κρεμμύδι με λίγο σκορδάκι, έριξα δυο ώριμες ντομάτες κομμένες σε κυβάκια και δυο πιπεριές ψιλοκομμένες ( η μια ήταν καυτερή), αλατάκι, πιπέρι,λίγη ζαχαρίτσα, ρίγανη, και τα άφησα να πάρουν μια βράση. 'Έπειτα έριξα τα μύδια και τα άφησα για περίπου δέκα λεπτά. Σειρά είχε το κριθαράκι (ένα σακουλάκι) το οποίο αφού το εκτέλεσα ως συνήθως πέντε λεπτά πριν το αποσύρω από την φωτιά του πρόσθεσα τα μύδια και φέτα τριμμένη.

Σας αφήνω με μια αγαπημένη μουσική, για να μείνουμε όσο περισσότερο μπορούμε στο κλίμα του Σαβ/κύριακου....

Και δυο στιχάκια του Ρίτσου......

ΘΑΛΑΣΣΑ θάλασσα

στὸ νοῦ στὴν ψυχὴ καὶ στὶς φλέβες μας θάλασσα.

KΕΙΚ.....: Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Η αλήθεια είναι πως ως τώρα μπορεί να έχω κάνει και  να έχω πετάξει πάνω από 15 κέικ και άλλα τόσα να τα έχω φάει με το ζόρι...και το χειρότερο να τα έχουν φάει κι άλλοι με το ζόρι!Νομίζω ότι είναι από τα μοναδικά πράγματα που έχω προσπαθήσει τόσο πολύ και δεν μου βγαίνουν! Βασικά ποτέ δεν ήμουν καλή στην ζαχαροπλαστική..την θεωρώ πολύ πιο δύσκολη από την μαγειρική. Στην μαγειρική μου βγαίνει εύκολα αυτό το "όσο πάρει..θα το καταλάβεις με το μάτι"....όταν πήγα να κάνω το ίδιο και σε κάποια γλυκά..ήρθε η μεγάλη καταστροφή! Οπότε άρχισα να μετρώ με ακρίβεια....τα κέικ μου όμως συνεχίζουν να βγαίνουν προβληματικά! Τα προβλήματα κάθε φορά διαφορετικά, εκεί που λύνω το ένα μου δημιουργείτε καινούργιο! Τα πιο συνηθισμένα : ξεροψημένο από έξω άψητο μέσα, γεύση αυγουλίλας, έντονη γεύση μπέικιν, φουσκώνει και μετά κάθεται...και πολλά άλλα!!! ΑΑΑΑ και φυσικά κάθε φορά, επειδή πιστεύω οτι φταίει η συνταγή, ψάχνω και βρίσκω καινούργιες....που είμαι σίγουρη οτι οι άλλοι τις πετυχαίνουν...!!

Τα βλέπω και τα ζηλεύω....!!!Ας με βοηθήσει κάποιος.....!!!!!!Μήπως να γραφτώ σε καμιά σχολή να κάνω <<ΕΝΤΑΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΕΙΚ>> ????

ΜΑΛΛΙΑΡΟΤΥΡΟΠΙΤΑ Η ΑΛΛΙΩΣ ΚΑΝΤΑΙΦΟΤΥΡΟΠΙΤΑ

Καλημέρα...Καλημέρα....Μια λέξη που δεν πρέπει να ξεχνάμε να λέμε...ακόμη και τώρα που περνάμε όλοι τόσο δύσκολα... Ίσως μάλιστα τώρα είναι πιο χρήσιμη...Ας την πούμε και τραγουδιστά..

Σήμερα ξύπνησα με μια διάθεση συγυρίσματος και νοικοκυροσύνης. ¨Άρχισα λοιπόν με υπομονή και επιμονή να καθαρίζω το σπιτάκι μου, μέχρι που μοσχοβόλησε λεβάντα από το καθαριστικό για τα πατώματα. Μου έλειπε όμως μια μυρωδιά, μυρωδιά που θα βγαίνει από τον φούρνο μου και θα κάνει το σπίτι να μοσχοβολήσει ακόμη περισσότερο. Σκέφτηκα ευθύς μια συνταγή που μου είχε δώσει τη προηγούμενη μια κυρία στο γυμναστήριο, 'ΜΑΛΛΙΑΡΟΤΥΡΟΠΙΤΑ΄ μου την είπε. 

Τα υλικά απλά και η εκτέλεση εύκολη : 

300 γραμ. κανταΐφι 

2 κουτ. της σουπας βούτυρο λιωμένο

τυριά της επιλογής μας (εγώ έβαλα φέτα, κεφαλογραβιέρα και λίγη gouda}

1 αυγό 

1 κούπα γάλα 

αλάτι- πιπέρι

Σε ένα πυρεξάκι λοιπόν "ξεμάλλιασα" το μισό κανταΐφι μου και περιέχυσα πάνω του την μια κουταλιά από το βούτυρο. Έπειτα , αφού μαλάκωσα με ένα πιρουνάκι τα τυριά μου και τα έκανα ένα μείγμα , τα έριξα στο πυρέξ. Από πάνω έτριψα λίγο πιπεράκι και μετά τοποθέτησα το υπόλοιπο κανταΐφι, το οποίο με την σειρά του περιέχυσα με βουτυράκι. Στο τέλος ανακάτεψα σε ένα μπολ το αυγό με το γάλα, ελάχιστο αλατάκι και πιπεράκι και με αυτό έλουσα τα 'μαλλάκια' της πίτας μου. Την έψησα για περίπου 25λεπτά στους 180 βαθμούς.

Πραγματικά το σπιτάκι μου μοσχοβόλησε και η πίτα έγινε πεντανόστιμη!! Ειδικά για πρωινό με καφεδάκι είναι ότι πρέπει! Αν θέλετε να την κάνετε πιο ελαφριά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μυζήθρα ή ανθότυρο!

Και μιας και ξεκίνησα με μουσική διάθεση ας κλείσω αφιερώνοντας σε σας που αγαπάτε όσο εγώ την κουζίνα μου αυτό το λατρεμένο τραγούδι...